Flow yoga
De yogaruimte die ik binnenloop is een oase van rust. Voor de wand die behangen is met een bloeiend lavendelveld, rol ik onwennig mijn yogamat uit. Op anderhalve meter afstand van elkaar zit een aantal vrouwen al zen op haar mat. Ik groet ze, ga ook zitten en maak kennis met Mariëlle die de les zal geven. We beginnen met een meditatie. Als ik mijn aandacht naar binnen keer, voelen de paar woorden die ik bij binnenkomst zei ineens een storm in deze ruimte. Ik heb ook te snel gefietst om op tijd te zijn, en sowieso, wanneer heb ik rustig gezeten vandaag? Ik adem in en op de lage, rustige stem van Mariëlle laat ik tijdens de uitademing alles los. De dag. De drukte. Mijn woorden.
De Zonnegroet
‘Op een inademing breng je je armen zijwaarts omhoog, kijk naar je duimen. Uit, buig vanuit je heupen naar voren. Vingers aan de mat of aan je schenen en adem in, recht je rug. Uit, plaats je handen op de mat, stap je linkervoet een grote stap naar achter, rechterknie is boven je enkel. Adem in, armen zijwaarts omhoog, kijk naar je duimen.’ Mariëlle haar ontspannen stem loodst me door de houdingen heen. In flow maak ik op iedere ademhaling een nieuwe beweging. Het kost me moeite om het evenwicht te vinden als ik met mijn ene been voor het andere sta en omhoog moet kijken. Snel daarna sta ik in de Neerkijkende Hond, waarbij ik mijn vingers in de mat duw, mijn rug strek en een voor een mijn hielen richting de grond duw. Even een momentje rust.
Flow
De les lijkt na vijftien minuten voorbij, terwijl ik toch echt een uur gewerkt heb aan ontspanning, kracht en lenigheid. Aan mezelf. ‘Bedank jezelf daarvoor,’ zegt Mariëlle. Er verschijnt een glimlach op mijn gezicht. Ik voel iets van trots dat ik ervoor gekozen heb eindelijk yogalessen te gaan volgen. Al jaren rol ik mijn yogamat uit op onze slaapkamer. Een lila mat met een zilverkleurige afbeelding van een mediterende boeddha erop. Daar lag het niet aan. Ik mediteerde en deed op mijn manier wat yogaoefeningen. Maar deze échte yogales is zoveel beter. Rustig fiets ik terug naar huis waar het vredige, zen gevoel nog minstens 24 uur aanhoudt. Misschien is dit wat ze bedoelen met flow.
Ik ben de Adelaar, de Danser, de Krijger
De week erop ga ik weer. Iets eerder van huis op de fiets, iets minder praten bij binnenkomst. In de Adelaar sta ik op mijn rechterbeen, het linker eromheen geslagen en ook mijn armen sla ik voor mijn gezicht gestrengeld om elkaar. Ik ben in balans. In de Danser voel ik me lenig en gracieus als ik mijn ene been met een hand achter me omhoogtrek en mijn andere hand sierlijk voor me uitstrek met mijn duim en wijsvinger op elkaar. Het grote voordeel is dat ik mezelf niet in een spiegel zie, maar me alleen maar hoef in te beelden dat mijn houdingen er net zo mooi uitzien als die van Mariëlle. In de houding van de Krijger ervaar ik kracht en zelfvertrouwen, met twee benen op de grond en met mijn armen gestrekt voor en achter me. Ik ben sterk. Ik kan dit. En ik voel me geweldig.
Alles is goed
‘Hoe voel je je vandaag?’ vraagt Mariëlle geregeld tijdens de houdingen. ‘Wat heeft jouw lichaam nodig?’ Ik begin te ervaren dat er dagen zijn waarop mijn balans weg is. Opgelost in het niks. Mijn enkel compenseert als een malle om überhaupt op een been te kunnen blijven staan. ‘Wees lief voor jezelf, yoga gaat niet om presteren,’ zegt ze. Dat wist ik wel, maar toch, in het begin ging het zo lekker. Ik leer dat alleen in een houding staan niet is wat Flow yoga uiteindelijk omvat. De asana’s (yogahoudingen) zijn veel moeilijker als je je bij iedere beweging bewust bent van de speciale Ujjayi ademhaling waarbij je via een raspend geluid inademt via je neus naar je flanken en uitademt via je keel. Daarnaast is het ook de bedoeling om je bandha’s (verschillende gebieden in je lichaam) aan te spannen terwijl je de bewegingen uitvoert. Het maakt de uitdaging groter. Ik realiseer me dat ik nog veel kan leren in Flow yoga en ook dat is goed.
Online
Na een aantal lessen gooit het kabinet roet in mijn heerlijke yoga-avonden door de sportscholen te sluiten. Ik moet de lessen online volgen op mijn slaapkamer. Natuurlijk ben ik dankbaar dat ik Flow yoga kan blijven doen, maar meteen ook mis ik de rust en sfeer van De Werkplaats. De gezellige lampjes en kaarsjes die al brandden als ik aankwam, het met z’n allen samen rustig worden en bewegen. Nu moet ik mijn huisgenoten opdracht geven de wifibooster te laten hangen en ze verbieden boven te gaan rondhangen. Terwijl ik op mijn matje in de berghouding lig (op mijn rug op de grond met de handpalmen naar boven) om te ontspannen en de les af te sluiten hoor ik de kinderen beneden ouwehoeren en vanuit de douche komt minutenlang het zeurende geluid van een scheerapparaat. Online yoga daagt me nog meer uit, om ook in het oog van de storm de aandacht bij mezelf te houden, in mijn lijf. Toch duim ik en hoop ik en wens ik dat we heel snel weer met z’n allen naar De Werkplaats mogen. Naar de oase van rust, want dat is de plek waar het bedoeld is Flow yoga te doen.
